ေႏြဦးေပါက္ေပမယ္႔ အခ်မ္းဓာတ္က မပ်ယ္နုိင္တဲ႔ ေမာ္စကုိ...တပတ္ကုိ (၆)ရက္ ေက်ာင္းတတ္ေနရၿပီး စေနေန႔ (ယေန႔) ညေန ၄ နာရီမွာ ေက်ာင္းကၿပန္လာၿပီး трамвай ဓာတ္ရထား မွတ္တုိင္မွာ ဓာတ္ရထားကုိ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား/အမ်ားၿပည္သူမ်ားနဲ႔အတူေစာင္႔ဆုိင္းရင္ မ်က္စိေရွ႔မွာ ေရာက္လာတဲ႔ ဗီယက္နမ္ စုံတြဲ ၁တြဲ...ေယာက်ၤားၾကီးကေတာ႔ ေလာင္းကုတ္ရွည္နဲ႔ ခပ္သန္႔သန္႔ပဲ...မိန္းကေလးကလည္း ပုံစံကေတာ႔ ေက်ာင္းသူပုံစံေလးပဲ...သူတုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လိုပဲ ရထားေစာင္႔ေနၾကတယ္....မၾကာခင္မွာပဲ ဓာတ္ရထား ၁စင္း ထြက္လာတယ္...အားလုံးပဲ ဓာတ္ရထားေပၚသုိ႔ အသီးသီး တန္းစီးၿပီးေတာ႔ တက္ၾကတယ္...ဒီမွာက အဘုိးၾကီးအဖြားၾကီးေတြနဲ႔ ကေလးေတြကုိ ဦးစားေပးတယ္ ဓာတ္ရထားေပၚမွာ...သူတုိ႔လာရင္ လူငယ္ေတြက ထေပးၾကတယ္...ဒါကေတာ႔ နုိင္ငံတုိင္းမွာရွိပါတယ္...အကုန္လုံး တန္းစီးတက္သြားၾကတာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုိရီးယားေက်ာင္းသူေလးနဲ႔အတူ တန္းစီတက္သြားတယ္...အားပါးပါး လုံး၀(လုံး၀)ပဲ :)....ရထားေပၚေရာက္လို႔ ကားကဒ္ထုိးၿပီး၀င္တဲ႔ေနရာမွာလည္း ေရာက္ေရာ ဇာတ္လမ္းကစတာပဲ ..ကုိရီးယားေက်ာင္းသူနဲ႔မဟုတ္ဘူး :)...ေစာေစာက ဗီယက္နမ္က ခပ္သန္႔သန္႔နဲလူၾကီးေပါ႔...၀င္သြားတုန္းကေတာ႔ ခပ္တည္တည္ပဲ...လုပ္ေတာ႔ ေစာက္တလြဲ...ကားကဒ္ထုိးမယ္႔ေနရာလည္းေရာက္ေရာ သူက ကၽြန္ေတာ္ေရွ႔ဘယ္လိုေရာက္လာလည္းမသိဘူး...သူ႔ ကားကဒ္ေလးကုိ ထည္႔ၿပီး၀င္သြားတာ...ကၽြန္ေတာ္လည္း သူထည္႔တာကုိမၾကည္႔လုိက္မိဘူး...ကားကဒ္ကုိ ထည္႔ၿပီး ၿပန္မယူပဲနဲ႔ အထဲကုိ၀င္သြားတယ္ေလ...အဲဒီလို တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူးဘူး...ဗီယက္နမ္ မွာ ရြာသားလားမသိဘူး..ဟဟဟ...လုံး၀ကုိ မထင္ဘူး ကေလးကအစ ကားကဒ္ထည္႔ၿပီးရင္ ၿပန္နုတ္ယူရမယ္ဆုိတာ သိၾကတယ္ေလ..အခုမွရုရွကုိေရာက္တာလဲမဟုတ္ပါဘူး..သူတုိ႔စီမွာလည္း ရွိမွာပါ ဒီလိုရထားေတြ...အဲဒီ လူၾကီးလူေကာင္း ပုံစံနဲ႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဗီယက္နမ္က ေမာင္ငတုံးကေတာ႔ ကားကဒ္ၾကီးကုိ ထည္႔ၿပီး၀င္သြားေတာ႔တာပဲ..ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ေနာက္ကဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကားကဒ္ကုိ ထုတ္ၿပီး ထည္႔မယ္လည္းလုပ္ေရာ ေစာေစာက ေမာင္ငတုံး ထည္႔လုိက္တဲ႔ ကားကဒ္ၾကီးက ၿပန္ထြက္လာၿပီးေတာ႔ အေပၚမွာေပၚေနတယ္ေလ..ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ အံၾသသြားတယ္ ငါလည္း ကားကဒ္မထည္႔ရေသးပါဘူးလုိ႔ ဒီကားကဒ္က ဘယ္ကေနေရာက္လာပါလိမ္႔လို႔ အံၾသစြာနဲ႔ၾကည္႔ေနမိတယ္...ေနာက္မွာလည္း လူေတြကတန္းစီေနေတာ႔ ေစာေစာက ထည္႔သြားတဲ႔ သူက ဘယ္သူလည္းဆုိတာ ေသခ်ာမသိလုိက္ဘူး...ၾကည္႔ဖုိ႔လည္း အခ်ိန္ကမရွိဘူးေလ ေနာက္ကလူေတြ အားနာေတာ႔ ထြက္ေနတဲ႔ ကဒ္ကုိ ယူၿပီးေတာ႔ ကုိယ္႔ကားကဒ္ကုိထည္႔လုိက္ၿပီးေတာ႔ ၂ ခုံးလုံးယူလာခဲ႔တယ္...ကုိယ္ေတာင္ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ၿဖစ္သြားတယ္...ကားကဒ္က ၁ လစာအတြက္ ၀ယ္ထားတဲ႔ ကဒ္ၿဖစ္တယ္..အဲဒီကဒ္က အမ်ားစု ေက်ာင္းသားေတြ သုံးတာမ်ားတယ္...ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ လုပ္ေပးထားတာ...ကဒ္ ၂ ခုၾကီးဆုိေတာ႔ ယူလာလည္း အပိုၿဖစ္ေနတာ ပုိင္ရွင္ကုိၿပန္ေပးဖုိ႔စိတ္ကူးရင္းနဲ႔ အနီးပတ္၀န္းက်င္ကုိၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ ေစာေစာက ဗီယက္နမ္ စုံတြဲနဲ႔ ရုရွေက်ာင္းသားေတြကုိေတြ႔ေနရတယ္..ကားကဒ္က ရုရွေက်ာင္းသားေတာ႔မဟုတ္ေလာက္ဘူးထင္ေပမယ္႔ ေက်ာင္းသားမဟုတ္တဲ႔ အရပ္သားတစ္ေယာက္ကုိေမးၾကည္႔လုိက္တယ္..ဒါ မင္းကားကဒ္လားလုိ႔ေမးေတာ႔ သူကလည္း မဟုတ္ဘူးတဲ႔....သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကုိလည္း ေမးၾကည္႔တယ္ အားလုံးက အကုန္လုံးရွိၾကတယ္...ဒါနဲ႔ ဗီယက္နမ္စုံေတြကုိ ေမးရင္ေကာင္းမလားလုိ႔စဥ္းစားေနတုန္း မေမးပဲ ဒီတုိင္းလုိက္ေနလုိက္တာ ေရွ႔က ၁ဘူတာလည္းေရာက္ေရာ ေမာင္ရစ္ တက္လာတယ္...ေမာင္ရစ္(လက္မွတ္စစ္) က ၁ေယာက္ခ်င္းလုိက္စစ္ရင္း ဗီယက္နမ္စုံတြဲကုိစစ္ေနတယ္....ခပ္သန္႔သန္႔လူၾကီးေမာင္ငတုံးကုိ စစ္ေတာ႔ ကားကဒ္ၿပဆုိေတာ႔ ဗီယက္နမ္က ေမာင္ငတုံး ကားကဒ္ ဟုိမွာဆုိၿပီးေတာ႔ လက္ညဳိးထုိးၿပတယ္...ဟုိမွာဆုိတာက ေစာေစာက ကားကဒ္ထုိးၿပီး၀င္တဲ႔ေနရာကိုေၿပာတာ...ေမာင္ရစ္ေတာင္ ေၾကာင္သြားတယ္...ဒါေပမယ္႔ မရဘူး ေမာင္ရစ္ သိတယ္မဟုတ္လား..လာထား ရွုဘယ္ ၁၀၀ ဒဏ္ေငြ...အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္ငတုံးကို ၀င္ေၿပာလုိက္တယ္...ဒါ မင္းလက္မွတ္မုိ႔လားလို႔ မင္း ဟုိမွာ ေမ႔က်န္ခဲ႔တယ္လို႔ေၿပာေတာ႔ ဟုတ္တယ္လုိ႔ဆုိၿပီးၿပန္ယူသြားတယ္..လက္မွတ္ရလုိ႔ၿပေတာ႔လည္း မရေတာ႔ဘူး ေမာင္ရစ္တို႔က ေတာင္းၿပီးသားကုိ ဆက္ေတာင္းေတာ႔တာပဲ...ေမာင္ငတုံးလည္း ပုိက္ဆံအိပ္ေလးထုတ္ၿပီး လွဴေပးလုိက္ရတာေပါ႔..:D...ရုရွကုိေရာက္တည္းက ဒီလုိမ်ိဳး တစ္ခါမွမေတြ႔ဖူးဘူး...ေမာင္ငတုံးက လက္မွတ္ေလးၾကည္႔ၿပီးေတာ႔ တြန္႔ေခ်မလို႔လုပ္တုန္း ၀င္ေၿပာရေသးတယ္...အဲဒီကဒ္က ၁ၾကိမ္တည္းသုံးရတာမဟုတ္ဘူး...၁ လစာအတြက္လုပ္ထားတာ ၁လလုံးသုံးလုိ႔ရတယ္လို႔ေၿပာမွ အိပ္ထဲၿပန္ထည္႔သြားတယ္...ေက်းဇူးစကားေလးေတာင္မေၿပာဘူး ငတုံးက..မ်ားေနၿပီ :D..စကားမေၿပာတတ္တာလည္းပါတယ္ထင္တယ္....ကိုယ္ကစကားေၿပာမကၽြမ္းေပမယ္႔လည္း ဒီတစ္ခါ ငတုံးထက္ေတာ႔ သာသြားတယ္.:)..ကၽြန္ေတာ္က ရုရွဘာသာထက္ အဂၤလိပ္စာကုိပုိစိတ္၀င္စားတယ္ဗ်..ဘာလုိ႔လည္းဆိုေတာ႔ နုိင္ငံတကာဘာသာတစ္ခုဆိုေတာ႔ သူ႔ပဲစိတ္၀င္စားတယ္...ဒါေၾကာင္႔ ရုရွစာကုိေၿပာဆိုတတ္ယုံေလာက္ပဲၾကည္႔တယ္...အခုခ်ိန္ထိ ဗ်ာမ်ားေနတုန္းပဲ...ဘယ္ဘာသာကို ပိုၾကည္႔ရမလဲဆုိတာ..:)..ေစာေစာကငတုံးၾကီးက ဘာမွမေၿပာတတ္ဘူး ကုိယ္႔ထက္ဆုိးေနတယ္...ၿမန္မာေတြထဲမွာ စကားေၿပာမကၽြမ္းဘူးလုိ႔ထင္တဲ႔သူေတြေတာင္ တရုတ္ ကုိရီးယား ဗီယက္နမ္ ေက်ာင္းသားေတြထက္ေတာ႔ အမ်ားၾကီးေၿပာတတ္ၾကတယ္....သူတုိ႔ေတြထဲမွာလည္း ေကာင္းေကာင္းေၿပာနုိင္တဲ႔သူေတြရွိပါတယ္..ဒါေပမယ္႔ နည္းတယ္...ကၽြန္ေတာ္တုိ႔နဲ႔ေဆးအတူတူလုိက္စစ္တုန္းက ကုိရီးယားေကာင္မေလးေတာ႔ေတာ္ေတာ္ေၿပာတတ္တယ္...အခုေနာက္လာတဲ႔ ဗရုတ္သုတ္ခမေလးေတြကေတာ႔ သိပ္မေၿပာတတ္ေသးဘူး.:)..အာရွသူေတြလည္း ဒီေရာက္မွ ရုရွမေတြရဲ႔ ဂ်ိဳင္းေအာက္ေရာက္သြားေတာ႔တယ္..:)..ကုိရီးယား တရုတ္ ေက်ာင္းသူေတြ ေတာ္ေတာ္ပုတယ္ အရပ္ေလးေတြက...ေနာက္မွ ကုိရီးယား တရုတ္ ဗီယက္နမ္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအေၾကာင္းဆက္ေရးမယ္....ေမာင္ငတုံးနဲ႔ ေမာင္ရစ္ ဇာတ္လမ္းအပုိင္းေလးကုိ ဒီမွာတင္ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါတယ္ဗ်ာ....:)
သၾကၤန္ နဲ႔ ေတာကလုံေမပ်ိဳေလးမ်ားအေၾကာင္း
သၾကၤန္ရဲ႔ အနွစ္သာရကုိ ငယ္စဥ္ကသာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ကစားခဲ႔ေပမယ္႔လည္း စစ္တကၠသုိလ္ သုိ႔ စတင္ေရာက္ရွိတည္းက သၾကၤန္ရဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္မွုကုိ လြတ္လပ္စြာနဲ႔ ေကာင္းစြာ မေပ်ာ္ခဲ႔ရပါဘူး...စစ္တကၠသုိလ္မွာ သၾကၤန္ဆုိတာ ရွိေပမယ္႔လည္း အၿပင္မွာလိုေတာ႔ ဘယ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမလဲေပါ႔ ေယာက်ၤားေလးေတြပဲ ရွိတာကုိး :D...စစ္တကၠသုိလ္ဆုိတာကလည္း အၿပင္တကၠသုိလ္ေတြနဲ႔မွ မတူတာကုိး...သူမ်ားေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကေပမယ္႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔ သူမ်ားေတြေပ်ာ္တာကုိပဲ ၾကည္႔ေနခဲ႔တာပါ....ဒီလိုနဲ႔ပဲ စစ္တကၠသုိလ္ ၃ နွစ္တာ ၿပီးဆုံးခဲ႔လို႔ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးသြားလုိ႔ တပ္စုမွဴးသင္တန္း တက္တဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ႔ သၾကၤန္ရဲ႔ အရသာေလးကုိေတာ႔ ေတာ္ေတာ္ခံစားတတ္လာပါတယ္...စစ္တကၠသုိလ္ ဗုိလ္ေလာင္းဘ၀မွာက ဒီေလာက္ေပ်ာ္စရာမေကာင္းခဲ႔ဘူးေလ...အရာရွိၿဖစ္လာေတာ႔ လြတ္လပ္မွုဆိုတဲ႔အထုိက္သင္႔ေလးရွိလာေတာ႔ စိတ္ကအလုိလုိေနရင္း ေပ်ာ္ေနခဲ႔ပါတယ္...တပ္စုမွဴးသင္တန္း မွာ သၾကၤန္မ႑ပ္ေပၚမွာ သီဆိုေနတဲ႔ ေခတ္သီခ်င္းေလးေတြကလည္း စိတ္ကုိၿမဴးၾကြေစတယ္ေလ...ဆိုတဲ႔သူေတြကလည္း ကုိယ္႔သင္တန္းသား အရာရွိငယ္ေတြဆိုေတာ႔ ေခတ္သီခ်င္းေတြပဲ ဆိုၾကတယ္...ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း ေကာင္းပါတယ္...ေအးေဆးေနတတ္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေနနုိင္ေတာ႔ဘူး...အကုန္လုံးက ၀ုိင္းၿပီးေတာ႔ ကေနၾကၿပီ...ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ေတာသားကုိး အကေတြကအၿမဲတမ္းေတာေတြမွာ ၿမင္ေနရေတာ႔ ေတာပုိးေလးက ထလာတာေပါ႔ :)...ဘယ္ရမလဲ သူမ်ားေတြလုိ ၀င္ႏႊဲလုိက္တာေပါ႔..:D...အဲဒီလို နွစ္သစ္အခါမယေလးမွာ လြတ္လပ္စြာနဲ႔ ရာထူးေတြ ဂုဏ္ေတြကုိေဘးဖယ္ထားၿပီးေတာ႔ ေပ်ာ္ပါးရေတာ႔ စိတ္ေတြအရမ္းေပါ႔ပါးၿပီးေတာ႔ လန္းဆန္းဖုိ႔ေကာင္းတယ္...အဲဒီလုိ သၾကၤန္အခါသမယမွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရင္ မဟုတ္ပါဘူး အရာရွိၾကီးေတြလည္း ေပ်ာ္ပါးၾကပါတယ္...သူတုိ႔လည္း သၾကၤန္သီခ်င္းေတြနဲ႔ သီဆုိၿပီးေတာ႔ ေပ်ာ္ေနၾကတယ္....ဒါေပမယ္႔ သၾကၤန္အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က သင္တန္းတက္ေနလို႔ ေပ်ာ္ရတာ တပ္မွာဆုိရင္ေတာ႔ လုံၿခဳံေရးက်တဲ႔ထဲမွာ ပါရင္ေတာ႔ လစ္ၿပီေပါ႔ဗ်ာ :D...တပ္စုမွဴးသင္တန္းၿပီးသြားလုိ႔ တပ္မွာၿပန္လည္ေရာက္လာလို႔ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ရုရွဘာသာစကားသင္တန္းကုိပါလာေတာ႔ ခ်စ္တဲ႔ၿပင္ဦးလြင္ၾကီးကုိ ၿပန္ေရာက္လုိ႔လာပါၿပီ...ရုရွဘာသာစကားသင္တန္းတတ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း သၾကၤန္ဆုိတဲ႔ကာလၾကီးနဲ႔တုိးေနၿပန္ေရာ...ဒီတစ္ခါေတာ႔ တပ္စုမွဴးသင္တန္းလိုမဟုတ္ပါဘူး ပုိၿပီးေတာ႔ လြတ္လပ္မွုလည္းရွိတယ္...သၾကၤန္အခ်ိန္မွာ ခြင္႔ေပးတဲ႔အတြက္ မိမိေမြးရပ္ဇာတိေၿမအသီးသီးကုိ ၿပန္ကဲၾကတာေပါ႔ဗ်ာ...မၿပန္ရပဲ တပ္ကုိၿပန္သြားရတဲ႔သူေတြလည္း ရွိတာေပါ႔. :D..ဒီတစ္ခါေတာ႔ ဘယ္ရမလဲ အပ်က္ကဲမယ္လုိ႔ၾကဳံး၀ါးထားတယ္...ဗုိလ္ေလာင္းတုန္းကလည္း ေကာင္းေကာင္းမကဲခဲ႔ရဘူး...အရာရွိၿဖစ္လို႔ ဒီတစ္ခါပဲ အခြင္႔ကၾကဳံတာကုိး....ဘယ္ရမလဲ အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ အိမ္ကုိမကပ္ပဲ အကို၀မ္းကြဲေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ဆုိင္ကယ္ေတြနဲ႔ တန္းစီထြက္ၾကတာေပါ႔....ဆုိင္ကယ္စီးလို႔ အႏၱရာယ္ၿဖစ္မွာဆုိးလို႔ အိမ္ကလည္း အသြင္သြင္ဆုံးမေနတယ္...ေတာကလူၾကီးေတြက သူမ်ားေၿပာတာေတြကုိယုံၿပီးေတာ႔ အစုိးရိမ္အရမ္းလြန္ၾကတယ္...အဲဒီၿမိဳ႔မွာ က ဘာၿဖစ္တယ္ညာၿဖစ္တယ္နဲ႔ ေၾကာက္ၿပီးစုိးရိမ္ေနၾကတယ္...ဒါကအၿမင္မက်ယ္တဲ႔ေတာကလူေတြက သူမ်ားေၿပာတာကုိ ပုံေသၾကီးမွတ္သားၾကတယ္...ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႔သိၿပီးသားေလ ဘာမွမၿဖစ္ဘူးဆိုတာ...ဒါေပမယ္႔လည္း လူၾကီးေတြဆိုေတာ႔ ဘာမွမေၿပာခ်င္ေတာ႔ ေခါင္းညိတ္ခဲ႔ရတာေပါ႔ သူတုိ႔ေၿပာတာကုိ နားေထာင္ၿပီးေတာ႔....ၿမိဳ႔ေပၚမွာ ကဲၿပီးလို႔ ၿမိဳ႔နဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ႔
